Fallen Tree

Onderwerp: Fallen Tree za dec 22, 2012 1:14 pm

Lang geleden was er een storm. Windvlagen sloegen de bomen omver alsof het niets was, zelfs deze eeuwenoude eik die al jaren lang stand hield, redde het niet. Niemand redde het. Bomen, mensen, dieren, alles werd weggevaagd. De eik was met donderend geraas naar beneden gekomen, wortels van twee meter hoog versperren nu de weg. Welcome, at the fallen tree.

Max 2 personen.

Onderwerp: Re: Fallen Tree za dec 22, 2012 1:16 pm

Het maakte haar nu werkelijk niets meer uit wie ze allemaal tegen zou komen. Mannen. Vrouwen. Kinderen. Huisdieren. Allemaal kwam je ze wel ergens tegen en het boeide haar gewoon niet meer. Ze zou zich er niet meer voor interesseren, ze waren het niet waard. Lexie snuffelde, zoals gewoonlijk, overal waar ze kon en rende opeens enthousiast op een verbazingwekkend grote boom af, die ze duidelijk machtig interessant vond. Haar schouders ophalen klom Emmelya de boom op, via de wortels en Lex ging via de andere kant, want die liep stijl af, dus dat was makkelijker voor haar. Nu zaten ze dus, samen, zo'n twee meter boven de grond en konden ze een groot deel van het bos overzien. Gezellig. Ems haar ogen begonnen dicht te vallen en zoals gewoonlijk lukte het haar niet om wakker te blijven, langzaam viel ze in slaap. De grote boom en Lexie zouden haar beschermen. Dacht ze.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 12:11 am

Zonder erg veel op zijn omgeving te letten, liep hij door het bos, langs de meren en dode bomen. Soms zag hij een vogel die prachtig zong, soms zag hij een vogel die de haren op zijn armen overeind liet staan. In ieder geval, hij liep rond, totaal alleen en geen idee van waar hij was. Ja, op de dodelijke aardplaneet, met een stelletje criminelen. Maar waar precies op deze planeet? Hij wist het niet, wilde het aan de ene kant totaal niet weten en bleef maar doorlopen. Tot hij bijna tegen een kluwen eeuwenoude wortels aanliep, die zijn pad versperden. Het was treurig, om een machtige boom te zien die zo aan zijn eind gekomen was. Geruisloos liep hij om het eeuwenoude ding heen, tot hij de reusachtige stam zag die op de grond lag, met mos begroeid. Het machtige wezen van het woud, geveld door iets onmenselijks. Zijn hand streek langs de stam en even rilde hij. Het was een prachtig ding, iets wat op Mars nooit zou bestaan. Het was verdrietig, maar mooi. En groot. Voorzichtig zette hij zijn voet in een holte en langzaam begon hij omhoog te klimmen, tot hij bovenop de stam stond.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 12:16 am

'En meiske, welke kleur wil je je haren hebben?' De kapster keek vriendelijk, misschien zelfs met een vleugje bezorgdheid erin. Iedereen wist al dat Emmelya de rebelse kant op aan het gaan was en niemand wilde daaraan meehelpen, maar wat kon ze doen? Zolang de kapster betaald kreeg, had ze niets te zeggen over wat Emmelya besloot te doen met haar haren. 'Roze, licht roze.' Was dan ook het antwoord dat ze gaf. De schrik was duidelijk te zien in de ogen van de kapster en hoofdschuddend liep ze weg om de verf te gaan mengen.
Niet heel erg veel later zat de kleur erin, was het gedroogd en had Ems licht roze haren. Ze vond het geweldig. 'Danku,' Zei ze snel, waarna ze betaalde en in een ''rebels'' tempo naar huis ging. Oftewel, ze rende, want zelfs dat mocht eigenlijk niet op Mars. De enige reden dat ze zo snel thuis wilde komen, was om haar haren aan Lex te laten zien. De deur vloog open en het eerste wat gebeurde, was een harde klap in haar gezicht waardoor ze tegen het glazen raam aan vloog. Nee, ze vloog erdoorheen. Kreunend van de pijn keek ze op, recht in haar vaders ogen.

Geschrokken opent Emmelya haar ogen. Het was maar een droom, ze ligt nog steeds op de oude eik. Niets om bang voor te zijn.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 12:31 am

Het was prachtig, hierboven. De stam was zo hoog dat je over een aantal dingen heen kon kijken, dat je op hoogte zat van een aantal takken waar vogelnesten zaten. Kleine vogelkuikens die schreeuwden van de honger, net zoals hij over een paar dagen waarschijnlijk om voedsel zou schreeuwen. Maar nu nog niet, nu nog niet.
Plotseling zag hij iets vanuit zijn ooghoek en hij draaide zich ernaartoe. Een meisje, nog geen vrouw, met roze haren, lag op de stam en een hond was haar metgezel. Dat had zijn aandacht getrokken, de bewegingen van de hond en het roze haar van het meisje. Hij besloot om niet naar haar toe te gaan, omdat hij haar niet kende. Ze kon een crimineel zijn, alhoewel ze er niet zo uitzag. Ze kon ook per ongeluk hier beland zijn. Ze kon hier al jaren zitten. Hij wist het niet, zou het waarschijnlijk ook niet te weten komen. Het ging hem dan ook niet echt uit, het kon hem niet zo schelen. Het enige wat hij niet moest vergeten was, dat ze best wel eens gevaarlijk kon zijn. En dat was de reden dat hij haar gezelschap niet opzocht, alhoewel hij zich best alleen voelde nu hij haar met die hond zag.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 12:37 am

Het moment dat Emmelya zich wilde omdraaien omdat ze toch weer wilde gaan slapen, merkte ze dat Lexie haar haren opzette en zacht gegrom kwam diep vanuit haar borstkas. Dit was voor Ems het moment om zich snel om te draaien en dan te zien dat er op de boom nog een persoon was, een jongeman. Nee, hij kon al wel een man genoemd worden, gokte ze. De leeftijd van achttien was hij al gepasseerd. Lexie kwam beschermend over de half zittende, half liggende gestalte van haar bazin heen staan en hield goed de bewegingen van de man in de gaten. Ems daarentegen was het helemaal zat om altijd en overal mannen tegen te komen en bleef hem schuw aankijken, maar ze weigerde ook maar een woord tegen hem te zeggen. Ze weigerde het gewoon.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 12:52 am

De hond gromde naar hem, maar hij vertrok geen spier en glimlachte slechts. Hij was niet bang voor honden, en aan de schuwe blik in de ogen van het meisje te zien, was ze geen misdadigster. In ieder geval niet iemand die hij niet aankon als het op een gevecht uitdraaide, al had hij geen zin om zijn aandacht daaraan te verspillen, dus hij stak slechts een hand op. 'Je hond slaat loos alarm,' zei hij zachtjes, op melodieuze toon. Hij was niet bang voor haar, niet bang voor haar hond en al helemaal niet bang voor hen samen. Met een glimlach ging hij op de boomstam zitten, richtte zijn ogen op een nestje met kleintjes en hield ondertussen zijn oren op scherp, om bij het minste of geringste geluid te kunnen reageren op hetgeen dat het geluid maakte. Wapenloos, maar nog steeds met zijn vuisten. En zonder dat hij het merkte, balde hij zijn handen al. Hij haatte de eenzaamheid, maar hij haatte de mensheid ook. Hij haatte alles, iedereen en nog meer. Waarom kon het niet gewoon mooi zijn? Fijn voor iedereen en dan had niemand last van iemand anders. Waarom werd hij niet geaccepteerd? Dan kon hij namelijk ook niemand anders accepteren.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 12:56 am

'Je hond slaat loos alarm.' Was het enige dat hij tegen haar zei, waarna hij niet meer echt aandacht aan haar schonk. Tenminste, dat idee kreeg ze ervan. 'Mijn hond slaat nooit loos alarm, niemand hier is te vertrouwen, jij ook niet.' Kreeg hij als antwoord terug. Dat antwoord had hij toch moeten kunnen verwachten, het lag echt heel erg voor de hand en zo betrouwbaar zag hij er nou ook weer niet uit. Meer als iemand die je niet voor het plezier zou aanvallen, maar als je hem iets misdeed, dan was je je leven niet zeker. Het kon ook dat Emmelya er nu helemaal naast zat, maar zo kwam hij op haar over, waarom precies wist ze niet zo goed. Ze kwam nu helemaal overeind en Lexie liep grommend een stukje naar voren, naar de man toe. Ze was nog op ongeveer een meter afstand, dus Ems gaf nog geen commando dat ze moest stoppen, eerst wilde ze weten hoe die man ging reageren.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 1:06 am

Zijn ogen gleden van het vogelnest naar het meisje met de roze haren en daarna naar de hond, die met zorgvuldige passen zijn kant op kwam. Natuurlijk zou hij nu bang moeten worden van het beest, het aanvallen, of wat dan ook. Het meisje was vijandig, dus zou het beest dat ook zijn. Maar was dit niet een nieuwe wereld? Een wereld waar alles anders kon zijn, dus hij deed niets, hij keek het dier slechts aan. 'Vroeger had ik ook een hond, maar mijn ouders namen hem van mij af toen ze erachter kwamen dat ik rebels werd,' vertelde hij, terwijl hij de ogen van het dier niet losliet. Hij wist niet tegen wie van de twee hij nu eigenlijk praatte, maar dat maakte ook niet uit. Of het meisje met de roze haren nu luisterde of het beest, of geen van beiden. Het was voor hem gewoon een herinnering aan vroeger. Zonder dat zijn spieren zich nog verder spanden of ontspanden, dacht hij weer terug aan het beest. Het was een schatje geweest, één van de weinige wezens die hij vertrouwde. Maar toen was hij op een dag weggeweest en daarna had hij nooit meer een huisdier gekregen of gewild.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 1:11 am

'Vroeger had ik ook een hond, maar mijn ouders namen hem van mij af toen ze erachter kwamen dat ik rebels werd.' Net alsof ze daar ook maar iets aan had, waarom vertelde hij haar dat? 'Lex is deel van mijn rebelse periode, niemand kan haar handelen, dus wegnemen is onmogelijk.' Kil keek ze hem aan, hij deed nu nog niets, maar je wist maar nooit. Ze had heus wel gezien dat zijn handen gebald waren, dat zijn spieren zichtbaarder waren geworden. Dit deed haar veel te erg denken aan haar vader. Bij hem zag je het ook altijd wanneer hij klaar stond om aan te vallen. Om haar aan te vallen. Spieren die erop getraind waren om zijn dochter in bedwang te houden. Spieren die ervoor zorgden dat zijn dochter na een paar weken nog amper kon lopen. Lexie merkte dat Ems ergens anders was, er niet bij met haar gedachten, en viel in een keer de man aan die daar ook op de boom zat. 'Lexie!' Geschrokken kijkt ze naar de hond, die grommend bovenop de man springt.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 1:19 am

Hij kreeg de kans niet een antwoord op haar woorden te verzinnen, aangezien haar hond ineens een sprong maakte en hem omver duwde. Prima, dat kon hij wel aan. Alhoewel het beest sterker was en een scherp gebit had, zou hij het dier wel aankunnen. Op het moment dat het gewicht van het beest tegen zijn zij aankwam, liet hij zich direct vallen en met een draai zorgde hij ervoor dat het beest dat blijkbaar Lexie heette, geen grip meer op zijn huid had en van hem afgleed. Snel kwam hij overeind, maar zijn houding was niet aanvallend. 'Lexie toch, ben je agressief?' vroeg hij nonchalant aan het beest, waarna hij even glimlachte, zonder zijn concentratie te verliezen. Hij hoorde het geluid van het roze-harige meisje achter hem en zag het beest voor hem. Bedacht op iedere beweging, klaar voor iedere aanval. Slechts snelheid zou hem kunnen redden als dit beest hem aan bleef vallen, wat best wel eens zou kunnen. Slimheid, tactiek. Maar in kracht deed hij sowieso voor het beest onder, hoe hard hij ook zou proberen.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 1:26 am

Lexie had niet gereageerd op haar uitroep. Niet goed. Helemaal niet goed. Haar hond was nu, op deze verschrikkelijk grote boomstam, aan het vechten met een of andere man die ze niet eens kende. En ze wist niet eens of Lex het wel zou winnen, dat was eigenlijk nog wel het ergste van allemaal. Eigenlijk moest ze nu iets gaan doen, dus ofwel ze zou Lex tegen moeten houden van aanvallen, of ze zou die jongen moeten aanvallen. Want hij was dan misschien erg snel, Lexie was waarschijnlijk sterker en had een stuk scherpere tanden. Jammer voor hem, ze koos voor de tweede optie. Snel stond ze op en met een zwaai van haar been, trapte ze hem hard in zijn maag. Op datzelfde moment besprong Lex hem ook nog eens, waardoor Emmelya bijna zelf van de boom af viel.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 1:36 am

'Wat zijn we weer sociaal,' mompelde hij zachtjes, nadat hij een trap in zijn maag had ontvangen en vlak daarna weer de hond tegen zijn lichaam aankreeg, alhoewel hij deze op dezelfde manier als net van zich af kon krijgen. Daarna nam hij het zekere voor het onzekere en greep de dichtstbijzijnde tak vast, waarna hij deze afbrak zonder nog te aarzelen. Dankzij deze breuk had het ene uiteinde van de tak een scherpe punt gekregen en hij draaide het ding zo dat hij ermee kon uithalen. 'Houd je hond thuis of ik maak hem dood, wat zijn eigen schuld is,' siste hij kwaad. Prima, als ze het zo wilde spelen. 'En daarna ga jij er ook aan, als je dat nog wilde weten.' Ze hadden het er beiden zelf naar gemaakt, hij was nooit van plan geweest iemand aan te vallen, maar de hond was begonnen en daarna was zij met het beest meegegaan, in plaats van zich als een mens te gedragen. Een beest. En beesten waren voedsel, dus hij zou zich niet eens schuldig hoeven voelen. Even glimlachte hij, daarna was hij weer op zijn hoede voor wat er komen kon.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 1:40 am

'Houd je hond thuis of ik maak hem dod, wat zijn eigen schuld is. En daarna ga jij er ook aan, als je dat nog wilde weten.' Geschrokken kijkt ze eerst naar de scherpe tak in zijn hand, waarna ze haar blik op zijn ogen richtte en hem schuw aan keek. Lexie was er niet van gediend dat die tak op hun gericht was en de grommen rolden zonder ophouden uit haar borstkas, maar misschien moest Emmelya haar nu toch even bij zich houden. 'Lex, hier.' Was het enige wat ze zei terwijl ze de man voor haar in de gaten bleef houden, met een schuwe, angstige uitdrukking op haar gezicht. Dat ze hem had getrapt, wilde nog steeds niet zeggen dat ze niet bang voor hem was. De hond kwam netjes naast haar staan, maar het grommen hield nog niet op. 'En nu?'

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 1:50 am

'En nu wat?' vroeg hij, waarna hij zijn spieren ontspande en weer overeind ging staan. De tak, zijn wapen, hield hij wel vast, maar hij brak er nog een stuk af, waardoor het geheel een soort van speer werd, een stukje minder lang en een stuk gevaarlijker, al was hij niet van plan om een aanval te starten op het meisje en de hond. Hij had geen schade ondervonden, het enige was dat de energiebronnen in zijn lichaam verder uitgeput werden. Het werd tijd dat hij wat te eten zocht, aangezien hij sinds zijn aankomst hier nog niets gegeten had en dat vond hij iets minder. Maar ach, er zaten genoeg vogels in de bomen en een gedeelte van de planten hier moest vast wel eetbaar zijn, al kon hij net zo goed iets giftigs eten en daar dood aan gaan. Het zou allemaal vanzelf duidelijk worden, toch? In ieder geval, daar zou hij zich later op concentreren. Nu moest hij zijn aandacht bij de twee voor hem houden, die er op één of andere manier heel hulpeloos uitzagen nu de hond teruggeroepen was en het meisje met een schuwe blik naar hem keek, waardoor zelfs de laatste agressiviteit uit zijn houding leek te stromen. Wat was hij ook een doetje.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 1:55 am

'En nu wat?' Ze bleef hem gewoon aankijken, zelfs toen hij van de tak een speer maakte. Een speer die heel erg interessant werd gevonden door Lexie. Natuurlijk, het leek op een stok en daar had ze wel eens mee gespeeld, maar dat hadden ze hier nog niet gedaan en het was ook niet echt de bedoeling. Als Lex nu naar hem toe zou gaan, dan kon dat haar dood betekenen. En hoe graag ze ook zag dat die gast hier niet zat, ze wilde toch niet echt dat hij Lexie zou vermoorden. Zachtjes aaide ze de zachte, gladde vacht van haar huisdier en hield de man voor haar goed in de gaten, niet wetend wat te doen of wat te zeggen. Lex, die wist wel wat ze ging doen. Met een sprong zat ze bovenop hem en begon speels aan de stok te trekken. Touwtje trekken met een stok. Weer wat nieuws.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 2:46 am

Even hing er een stilte tussen hen in, één die door hem vrij ongemakkelijk werd gevonden. Maar het duurde niet al te lang, of het beest bij Pinkie liep naar hem toe als een dol beest en voordat hij de kans kreeg om zich te verdedigen, had het beest de tak in zijn handen al in zijn bek genomen en hij begon eraan te trekken als een jonge pup, waardoor het slechts even duurde voordat Leon doorhad dat dit beest geen kwaad meende. Momenteel niet, in ieder geval. Met een glimlach, dit maal een oprechte, trok hij de stok los uit de bek van het beest en hij keek slechts even naar het meisje met de roze haren, waarna hij zijn aandacht weer op het beest richtte en het spel maar meespeelde. Het kon hem niet zo veel schelen, aangezien hij dan wel haat had aan de hele wereld, maar hij heus wel een hart had, ergens diep onder die koude buitenlaag. En dit beest was slechts een hond, iemand die plezier wilde maken. Wie was hij om het dier die kans te ontnemen? Niemand, hij niet. De enige die dat kon doen was de bazin van het dier en het was dus ook haar keuze.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 2:52 am

Hij stak Lexie niet neer. Dat was dan tenminste al iets en aangezien hij het verder niet erg vond dat Lex bij hem was en het zelfs meespeelde, ontspande Ems zelf ook, voor een deel tenminste. Hij leek het zelfs leuk te vinden, dat Lex zo speels was. 'Je houdt echt van honden.' Was de ietwat snuggere opmerking die uit haar mond kwam, maar het was wel gemeend. Lexie vond het spelletje heel erg leuk, zo te zien, en begon steeds harder aan de stok te trekken. Ook grommen was inbegrepen, maar ditmaal was het speels. Emmelya zag daarom ook geen reden om het teefje terug bij zich te roepen, zolang die gast niets deed, hoefde zij ook niet haar hond bij hem weg te halen. Zodra hij wel iets zou doen of zou proberen, dan ging zij ook weer in de aanval over.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 2:55 am

Hij stak Lexie niet neer. Dat was dan tenminste al iets en aangezien hij het verder niet erg vond dat Lex bij hem was en het zelfs meespeelde, ontspande Ems zelf ook, voor een deel tenminste. Hij leek het zelfs leuk te vinden, dat Lex zo speels was. 'Je houdt echt van honden.' Was de ietwat snuggere opmerking die uit haar mond kwam, maar het was wel gemeend. Lexie vond het spelletje heel erg leuk, zo te zien, en begon steeds harder aan de stok te trekken. Ook grommen was inbegrepen, maar ditmaal was het speels. Emmelya zag daarom ook geen reden om het teefje terug bij zich te roepen, zolang die gast niets deed, hoefde zij ook niet haar hond bij hem weg te halen. Zodra hij wel iets zou doen of zou proberen, dan ging zij ook weer in de aanval over.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 3:01 am

'Zoals ik al zei, ik had vroeger ook een hond,' zei hij rustig en hij plaagde de hond nog eventjes. Zolang baasje niets deed, was het prima zo. 'En ik vond het echt een geweldig beest, het was mijn beste vriend. Totdat mijn ouders hem dus van me afnamen,' mompelde hij nog eventjes en daarna richtte hij zich weer op het spel dat de hond met hem speelde. 'Hoe heet 'ie?' vroeg hij dus maar, om het gesprek een beetje gaande te houden. Zo lang het zonder geweld kon, wilde hij dat volhouden. Plus, hij vond het totaal niet erg om met deze hond te spelen, aangezien het best een leuk beest was en op deze manier een stuk ongevaarlijker leek. Plagend trok hij aan de stok, al wist hij dat hij het qua kracht nooit van het dier kon winnen, daar was hij veel te groot voor en nou ja, het was nu eenmaal een hond en die konden zich goed vastbijten aan spullen.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 3:12 am

'Zoals ik al zei, ik had vroeger ook een hond. En ik vond het echt een geweldig beest, het was mijn beste vriend. Totdat mijn ouders hem dus van me afnamen. Hoe heet 'ie?' Zolang hij praatte was ze stil, maar ze richtte haar blik gelijk weer op toen hij vroeg hoe Lexie genoemd was. 'Het is een meisje en haar naam is Lexie, maar ze luistert meestal ook wel naar Lex. En sorry voor mijn gedrag net en dat ik het toestond dat ze je aanviel, ik vertrouw de mensen hier gewoon niet en je liet me schrikken.' Zei ze er nog een beetje beschaamd achteraan. Ze had Lex tegen moeten houden en ergens wist ze dat ook wel, maar Ems was het na een tijdje ook zat geweest om de hele tijd haar hond tegen te moeten houden van het aanvallen van anderen. Van het beschermen van haar bazin. En aangezien hij haar had laten schrikken, was hij in feite begonnen.

Onderwerp: Re: Fallen Tree zo dec 23, 2012 3:31 am

'Is al goed, ik vertrouwde jou in eerste instantie ook niet,' zei hij ontspannen, waarna hij de tak lostrok uit de bek van het beest met een beetje wrikken en de tak naar het roze-harige meisje gooide, waarna de hond erachteraan rende, terug naar zijn baasje. 'En jouw naam is?' vroeg hij daarna, terwijl rustig weer ging zitten en even over zijn maag wreef, die toch wel een beetje mishandeld was door Pinkie, alhoewel hij dat niet snel zou toegeven. Ach, wat maakte het ook. Nu was het beter, geen ruzie in ieder geval. Het was moeilijk om de hele tijd alleen te zijn, en dankzij dit gesprek was hij in ieder geval niet alleen. Voor nu in ieder geval niet en over wat komen kon ging hij zich nu nog geen zorgen maken. Dat was iets voor later en niet voor nu. Zeker niet voor nu, nu hij zich eindelijk weer even gelukkig voelde, alsof zijn leven niet fucked up was en alles was zoals het hoorde te zijn. Zo voelde hij zich nu eventjes. Alsof het goed was.

Onderwerp: Re: Fallen Tree ma dec 24, 2012 12:27 am

'Is al goed, ik vertrouwde jou in eerste instantie ook niet.' Nee, natuurlijk vertrouwde hij haar niet. Waarom zou hij? Niemand hier vertrouwt een ander en dat recht hebben ze ook nog. Eigenlijk wantrouwde Emmelya meer de mensen die hier al een tijd waren, dan de mensen die hier pas net zijn gekomen, want de mensen die al weten hoe het hier werkt, hebben vaak ook wapens. Wapens die ze waarschijnlijk niet tegen wil komen. 'Mijn naam? Emmelya. Jij?' Vroeg ze automatisch terug. Als hij haar naam wist, dan wilde ze zeker weten ook zijn naam weten. Geen discussie mogelijk. De tak was trouwens langs haar neer gevallen en Lexie was weer naast haar komen liggen. Ogen sloten zich bij haar vertouwde viervoeter en deze kwam eindelijk een beetje tot rust.

Onderwerp: Re: Fallen Tree ma dec 24, 2012 12:51 am

'Leonardo Liam Liaré, ook wel gewoon Leon,' antwoordde hij en aangezien de gespannen houdingen nu helemaal verdwenen leken te zijn, ging hij weer op de grond zitten en hij hoefde zijn aandacht en concentratie nu dus niet meer bij de twee anderen op de boomstam te houden, hij kon gewoon ontspannen en zelfs languit gaan liggen, wat hij dus ook deed.
Op momenten zoals deze verlangde hij naar een sigaret, naar iets om zich mee bezig te houden. Stiltes waren niet voor hem weggelegd en als zoiets te lang aanhield werd hij helemaal krankzinnig. Een sigaret zou hem helpen dat niet te worden, maar aangezien hij die op dit moment niet bij de hand had, zou dat nog wel eens een groot probleem kunnen worden. Niet over nadenken. Op iets anders concentreren. De bomen waren hier mooi, de blaadjes groener dan ze in zijn gedachten waren. De vogels waren mooier, groter en konden zuiverder zingen. De mensen hier waren anders, beter. Aan iets anders denken. Sigaret, sigaret. Die lagen nog op Mars, tenzij iemand anders ze al opgerookt had. Verdomme.

Onderwerp: Re: Fallen Tree ma dec 24, 2012 1:56 am

Een grinnik rolde over haar lippen toen ze zijn hele naam hoorde, dat was nou net ook weer niet nodig. Ging ze toch niet allemaal onthouden. 'Ik denk dat ik het dan maar gewoon bij Leon hou, ligt wat makkelijker in de mond.' Plaagde ze hem. Haar ogen richtten zich op de overkant van de boom, overal waren bomen en dat was opzich nog niet zo vreemd, maar er was wel iets raars aan deze plek. Alleen deze boom was omgevallen, de oudste, stevigste en dikste van allemaal. Hoe kan het dat deze wel omvalt en de rest niet? Het klopte niet. Niets klopte hier. 'Waarom ben je hier naartoe gestuurd?' Vroeg ze vanuit het niets opeens aan Leon, ze mocht hem wel, dacht ze tenminste. Met mannen wist je het nooit en ze was niet van plan om tot nu toe iets gewaagdst te gaan doen. Maar deze vraag kon waarschijnlijk niet heel erg veel kwaad en anders had ze Lex ook altijd nog.