De jungle was erg mooi om te zien, maar daar bleef het ook wel bij. Aan de ene kant was ze bijna half in een moeras gezakt, daarna had een giftige slang, of tenminste ze dacht dat het een slang was, Lexie bijna gebeten en nu kwam ze vermoeid bij een of andere waterval aan. Ja, ook weer zo prachtig, maar ergens daaronder zal wel weer iets verborgen zitten waar ze geen behoefte aan had. Ze was uitgeput en wilde slapen. Slapen. Slapen. Slapen. Dit moment zou ze er alles voor doen om te gaan slapen. Ze ging gewoon slapen, wat mensen er ook van zouden zeggen. Vermoeid klom ze in een boom, ging op een vrij brede tak liggen en sloot haar ogen. Lexie was helemaal niet uitgeput en liep wakend rondjes rond de boom, haar vermoeide bazin beschermend. Voor Emmelya voelde het heel erg veilig, Lex waakte, zij sliep. Beter kon op dit moment voor haar niet.
