Ook al had hij de vraag gesteld, toch liet haar zachte, zoete stem hem even schrikken. En al kende Cedro de vrouw nog maar redelijk kort, het antwoord wat ze gaf had hij aan zien komen. De hele tijd al was ze vaag en onduidelijk geweest, draaide ze om dingen heen. Het maakte haar mysterieus, het maakte dat Cedro juist nog veel meer naar haar verlangde. Even dacht hij na, hoe zou hij haar kunnen noemen? Het was overduidelijk dat ze hem 'handsome' had gedoopt, wat nou niet de meest originele bijnaam was maar hij mocht een gegeven paard niet in de bek kijken toch? Plots wist hij het, natuurlijk, er was niks anders mogelijk. Hij sloeg zijn arm om haar heen en bracht zijn hoofd naar haar gezicht - niet naar haar lippen om deze te kussen, maar naar haar oor zodat hij er in kon fluisteren. "Wat dacht je van... tiger?"
